Foto: Rabobank

HOE DE FRISSE BLIK VAN 20 STUDENTEN EEN RABO-COMMISSARIS HELPT

Floor Schrijvers3 February 2016

Zelf studeerde hij economie aan de VU, zijn vrouw tandheelkunde en hun beide kinderen zijn in het VUmc geboren. Alsof zijn band met de VU nog niet sterk genoeg was, omringde Ron Teerlink (1961) zich een avond met VU-studenten. Hij nodigde ze in januari uit in het kantoor van de Rabobank in Utrecht, waar hij werkt als commissaris. We spreken hem over wat de bijeenkomst hem bracht.

“Laten we gewoon je en jij zeggen”, stelt Teerlink meteen voor, “Dat doen we bij de Rabobank ook.” Waarop hij op verbaasde toon toevoegt: ‘Het valt me op dat studenten tegenwoordig allemaal ‘u’ zeggen. Dat deden wij nooit, toen wij studeerden.” Met gezwinde pas loopt hij naar café The Basket op de VU-campus, waar het interview plaatsvindt. Voor hij in zijn stoel zit, begint hij al enthousiast te vertellen over de masterclass. Die vond plaats in het kader van The Boardroom: een serie masterclasses die prominente VU-alumni aan twintig masterstudenten geven. Ze doen dat samen met een VU-docent: Teerlink werkte samen met bijzonder hoogleraar en Rabo-collega Wim Boonstra. Hun workshop ging over ethiek in het Nederlandse bedrijfsleven, in het bijzonder in de bankensector. “Het kostte moeite om op tijd het gebouw te verlaten, want er was nog hartstikke veel te bespreken.”

Wat hadden jullie voor de studenten in petto? “Het lastigste besluit dat je als bankier moet nemen is: verleen ik krediet of niet? Wim Boonstra en ik hadden een paar ethische dilemma’s voorbereid waarmee de Rabobank in het verleden heeft geworsteld en vroegen de studenten wat zij zouden doen als zij een bestuurder bij de Rabobank waren. Daarna vertelden we welke beslissing we zelf hebben genomen. Van tevoren hebben we met de studenten afgesproken dat alles wat we zouden delen vertrouwelijk zou blijven. Hierdoor konden we heel open zijn, ook over beslissingen in het verleden waar we minder trots op zijn. Studenten vertelden achteraf dat ze verbaasd waren dat we ons zo kwetsbaar opstelden.”

‘Het kostte moeite om op tijd te stoppen, want er was nog hartstikke veel te bespreken’

Wat was jullie belangrijkste boodschap? “Een van de studenten concludeerde zelf: er is geen echt goed of fout. Met ethische kwesties bevind je je al snel in een grijs gebied. Dit is precies wat we wilden overbrengen. Je niet aan de wet houden is altijd fout, maar binnen die wet is veel ruimte. Bovendien weet je niet alles. We willen geen wapenhandel stimuleren, maar we investeren wel in vliegtuigbouw. Nu kunnen vliegtuigen mensen vervoeren, maar ook andere dingen. Blijf je dan weg uit deze sector? Hoe lastig dit soort beslissingen ook zijn, je moet ze als bestuurder nemen.”

Hoe neem je dan een besluit, als je niets zeker weet? “Door met zo veel mogelijk mensen de dialoog aan te gaan en verschillende meningen over een vraagstuk te verzamelen. Het gaf mij veel zelfvertrouwen dat de studenten in de masterclass ook op deze manier omgingen met ethische dilemma’s. Het heeft mijn vertrouwen in deze methode gesterkt. Dat wil overigens niet zeggen dat een beslissing niet achteraf fout kan blijken.”

‘Het gaf mij veel zelfvertrouwen dat de studenten net zo met ethische dilemma’s omgingen als ik’

Hoe was het om met studenten te werken? “Ik vind het leuk dat studenten nog niet gewend zijn aan organisatorische gebruiken en daardoor onbevangen zeggen wat ze vinden. De discussies liepen dan ook hoog op. Ik was onder de indruk van de snelheid waarmee de studenten reageerden op stellingen die ze op dat moment pas te horen kregen, en van de passie waarmee ze hun visie onder woorden konden brengen. Ik hoop dan ook dat een paar van hen na hun afstuderen bij ons gaan solliciteren.”

Wat hebt u van hen geleerd? “Dat wij als financiële sector en als Rabobank heel slecht zijn in uitleggen waar we mee bezig zijn. We hebben een grote verantwoordelijkheid in het uitleggen hoe we tot onze beslissingen komen en dit doen we nog te weinig. Aan de andere kant: de vraag via welke kanalen we hierover kunnen communiceren, hier wisten de studenten ook niet zo snel antwoord op. Ik denk eigenlijk dat juist dit soort bijeenkomsten als The Boardroom hier heel geschikt voor zijn.”

Gaat u vaker contact zoeken met studenten? “Binnenkort gaan we The Boardroom evalueren en dan hoop ik dat we deze masterclasses kunnen uitbreiden. De VU heeft lang erg weinig met haar alumni gedaan. Als student wil je graag weten hoe je toekomst eruit kan zien en er is geen alumnus die het niet leuk vindt om te vertellen over wat hij of zij doet. De relatie tussen studenten en de maatschappij kan en moet sterker worden.”